Tuluhan Tekelioğlu’nu ilk kez Işık Üniversitesi’nde 2007 yılında yapılan mezuniyetimde sunucu olarak tanımıştım. Şile Kampüsü’nün bu ilk mezuniyet töreninde sunucu seçiminde neden onu tercih ettiklerini şimdi daha iyi anlıyorum. Yaptığı ilk belgeseli olan Persona Non Grata’yı izlediğimde hissettiklerimi aynen 2. belgeselinde de hissettim. İlk belgeselde Can Dündar’ı izlerken hissettiğim öfkeyi, 2. belgeselde bu kez Levent Üzümcü ile hissetmek; gözlerindeki ifadeyi sessizliğe rağmen okuyabilmek çok acı. Şebnem Sönmez’in Gezi Parkı’ndaki çocukları anlatırkenki hislerinin gerçekliği karşısında insanın söyleyecek sözü zaten olamıyor....

Bugün itibarıyla kendimi bildim bileli açık tutmak için elimden geleni yaptığım, defalarca kez farklı teknolojilerle baştan yazdığım raptiye’yi kapatma kararı aldım. Bundan sonraki tüm yazılarımı Medium üstünden sürdüreceğim. Peki raptiye’yi neden kapattım? Çok kısa özetlersem; İlk başta yönetim panelinin iPad’de neredeyse çalışmıyor olmasından dolayı motivasyonumu kaybettim. Markdown desteği getirsem de bir türlü istediğim seviyeye getiremedim. İçeriği zenginleştirmek için kullandığım görselleri instagram, flickr gibi harici servislere yüklemiştim. flickr hesabımı kapattım, instagram ise CDN’inde değişiklikler yapmış....

İzmir’e gelişimizle birlikte kendimize ve hobilerimize zaman ayırma imkanına yeniden kavuştuk. Yürüyüş, gezmek, minik projelere kod yazmak, sevdiğimiz dizileri izlemek dışında yapmak istediğim çok şey var. Gezmeyi, keşfetmeyi, yemek yemeyi, yerken içmeyi, içerken sohbet etmeyi seviyorum. Bir şeyler üretmeyi ve o ürettiklerimin sonucunu görmeyi ise daha da çok seviyorum. Bir arkadaşımdan görerek mümkün olduğunu farkettiğim ve şimdilerde severek yaptığım yeni hobim: Ev Biracılığı! Her ev biracısı için yapılması gereken ilk hareket gidip bir başlangıç kiti almak olmalı...

Yıllardan beri kullandığım hattımı uzun süre önce kalitesi ve bir çok hizmeti nedeniyle Turkcell’e geçirmiştim. Yakın dönemde kurumsal hat kullanmaya başladığım için kendi hattımı çağrı + sms yönlendirmeyle yenisine yönlendirmiştim. Turkcell sağolsun; hattımı parketmeme izin vermediği için hiç kullanmadığım hatta ayda 30–40 TL civarında bir para ödüyordum. Turkcell’in yönetimindeki sıkıntıları uzaktan da olsa takip etmeye çalışıyordum ama son dönemi kaçırmışım. Süreyya Ciliv’in gittiğini ve şirketin iç dengelerinin çok değiştiğini, son olaylar patlak verdikten hemen sonra öğrendim....

3 senedir hayatımda çok şey değişti. Tüm bunlar olup biterken yazmayı çok istedim ama elim bir türlü gitmedi. Medium, twitter, instagram gibi araçlar paylaşma şeklimizi değiştirdi ve belki de yazmak, o eski anlamını yitirdi. raptiye’yi statik içerik sunacak şekilde baştan yazma planlarım var ama bu devirde buna gerek var mı ona da pek emin değilim. Yazdığım içerik çöp dahi olsa kaybetmek istemediğim için Medium’a da elim gitmiyordu ancak kalıcı bir çözüm bulana kadar Medium’dan yazabilirim diye düşündüm....